Niepełnosprawni sprawni fizycznie.. wyczyn czy rehabilitacja ?

Witam!
Pragnę poruszyć ważny temat jakim jest Sport w życiu osób niepełnosprawnych. Nie od dzis wiadomo, iż odgrywa on w ich życiu bardzo ważna rolę.
Sport jako dyscyplina ludzkiej aktywności, angażuje wiele osób niepełnosprawnych. Jest on dla nich zarówno jednym z warunków do normalnego funkcjonowania w dalszej egzystencji, formą rehabilitacji, walką z samym soba o uzyskanie jak największej sprawności fizycznej, jak i czymś bez czego niektórzy z nich nie dali by rady funkcjonowac, jest pasja, zyciowym celem, radościa, rywalizacją... Sport może być dla nich poczuciem prawdziwego, normalnego życia. Wyjście poza własne środowisko, integracja ze społeczeństwem, rywalizacja czysto sportowa z rówieśnikami daje osobie niepełnosprawnej nie mniej radości niz osobie pełnosprawnej, a wręcz przeciwnie. Nie zapominajmy o tym, iż kosztujei ich to wiele godzin bardzo ciężkich treningów, wiele bólu, wysiłek jakiego osoby pełnosprawne nie doznają, jest to więc wyczyn? Sport daje pokonanie wszelkich fizycznych i psychicznych barier. Czym jest dla pełnosprawnego rzut piłka do kosza ? Codziennościa.. Pomyslmy czym ten sam rzut jest dla osoby niewidomej ? ... Nikt z nas nie jest w stanie choc w części poczuc tego co czuje ta osoba, opisac tego co jej towarzyszy podczas tej chwili...
Powszechnie wiadomo, że ćwiczenia mają oddziaływanie lecznicze. Trening powinien być kontynuacją leczenia szpitalnego przez dobór odpowiednich dyscyplin.Cięzko odpowiedzieć sobie na pytanie czy sport osób niepełnosprawnych jest wyczynem? czy rehabilitacją ? .. Jedno jest pewne i niepodważalne Sport jest dla nich radością, pasja, zbliżeniem do normalnego życia.. zapomnieniem o wszelkich przeciwnościach losu!
Na koniec trochę o historii paraolimpiad: „Pierwsze igrzyska odbyły się w Rzymie w 1960 r. Startowało zaledwie 400 zawodników i zawodniczek, tylko osoby poruszające się na wózkach. Cztery lata później nie był to już obowiązujący wymóg. Polacy włączyli się do międzynarodowej rywalizacji dopiero w Heidelbergu w 1972 r. Zdobyli tam 33 medale, w tym 14 złotych (...). Osiem lat później pierwszy i jedyny raz Polska wygrała klasyfikację medalową, wyprzedzając USA i Niemcy. Inwalidzi rywalizowali wtedy w holenderskim Arnhem zamiast w Moskwie, bo Związek Radziecki nie życzył sobie takich zawodów..."
Obecnie sportowcy niepełnosprawni co 4 lata startują w Paraolimpiadach (Igrzyska Olimpijskie dla osób niepełnosprawnych), które odbywają się tuż po zakończeniu Igrzysk Olimpijskich, w mieście goszczącym sportowców pełnosprawnych. Zawody mają taką samą oprawę, a zmagania sportowców oglądają dziesiątki tysięcy widzów. Zachowany jest identyczny rytuał olimpijski. Co 4 lata rozgrywane są Mistrzostwa Świata, a co 2 lata – Mistrzostwa Europy.Arkadiusz Zieliński