Maria Grzegorzewska (1888-1967)-pedagog specjalny, tyflopedagog i tyflopsycholog.Pracowała w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w którym zajmowała się sprawami szkolnictwa specjalnego. W 1922 roku załozyła Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej, gdzie prowadzono badania naukowe i kształcenie nauczycieli dla potrzeb nowo powstających działów szkolnictwa specjalnego, w latach 1930-1935 kierowała Państwowym Instytutem Nauczycieli.Była także profesorem Katedry Pedagogiki Specjalnej na Uniwersytecie Warszawskim.Maria Grzegorzewska podjęła systematyczne badania w dziedzinie pedagogiki osób niepełnosprawnych.Zajmowała się zagadnieniami kompensacji w rewalidacji osób niepełnosprawnych, zagadnieniami z zakresu tyflopedagogiki i tyflopsychologii oraz pracą z osobami głuchoniewidomymi.Interesowała się problematyką wszystkich subdyscyplin pedagogiki specjalnej.Wyniki prac badawczych Marii Grzegorzewskiej zostały opublikowane w "Encyklopedii Wychowania"(1938). Bardzo istotne w działalności Marii Grzegorzewskiej były zagadnienia związane z kształceniem nauczycieli.Przedstawiała wzór nauczyciela-dobrego Człowieka cechującego się charyzmą, empatią, umiejętnością harmonijnej współpracy ze swymi podopiecznymi. Idealny nauczyciel to nauczyciel etyczny, przyjazny, otwarty, wykazujący ciągłą potrzebę doskonalenia swej pracy.Uważała, że powodzenie procesu dydaktyczno-wychowawaczego jest uzależnione przede wszystkim od nauczyciela.Ważniejsze prace Marii Grzegorzewskiej to:"Pedagogika Lecznicza.Skrypt wykładów"(1952-1953), "Psychologia niewidomych"(1930), "Listy do młodego nauczyciela" (1947-1961). Monika Malinowska.